Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

(sierść zwierząt)

См. также в других словарях:

  • sierść — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. sierśćści, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} włosy, które rosną na skórze zwierząt : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zdrowa, lśniąca sierść. Sierść konia, psa, kota. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zawlekać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zawlekaćam, zawlekaća, zawlekaćają, zawlekaćany {{/stl 8}}– zawlec {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vd, zawlekaćwlokę || zawlekaćwlekę, zawlekaćwlecze, zawlekaćwlecz, zawlekaćwlókł || zawlekaćwlekł, zawlekaćwlekli,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wełna — ż IV, CMs. wełnanie; lm D. wełnałen 1. «sierść owiec, wielbłądów, lam, niektórych gatunków kóz i innych zwierząt; surowiec włókienniczy otrzymany z tej sierści» Wełna owcza, wielbłądzia. Przędza, tkanina z wełny. Czesać, gręplować, prząść wełnę.… …   Słownik języka polskiego

  • krótkowłosy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, krótkowłosysi {{/stl 8}}{{stl 7}} mający krótkie włosy, krótką sierść (zwykle w odniesieniu do zwierząt, zwłaszcza psów) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sierść psów krótkowłosych nie wymaga szczególnie troskliwej pielęgnacji …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • długowełnisty — «o pewnych odmianach zwierząt (hodowlanych, dzikich): mający długą wełnę, rzadziej długą sierść» Długowełniste owce …   Słownik języka polskiego

  • futro — n III, Ms. futrotrze; lm D. futroter 1. «wierzchnie okrycie zimowe uszyte ze skór zwierzęcia, włosem na zewnątrz, lub uszyte z materiału podbitego taką skórą, bądź imitującego taką skórę» Futro karakułowe, fokowe. Futro z nutrii, z lisów. Chodzić …   Słownik języka polskiego

  • grzywa — ż IV, CMs. grzywawie; lm D. grzywayw «u niektórych zwierząt: dłuższa sierść pokrywająca tylną część głowy i kark» Końska, lwia grzywa. ∆ Grzywa fali «piana powstająca na grzbiecie wzburzonej fali» przen. «o bujnej czuprynie» Potrząsać grzywą …   Słownik języka polskiego

  • okrywa — ż IV, CMs. okrywawie; lm D. okrywayw 1. «to, co okrywa coś; pokrywa zewnętrzna, osłona» Okrywa śnieżna, lodowa. Okrywa roślinna. ∆ bot. Okrywa nasienna, owocowa «rodzaj osłony otaczającej i chroniącej owoc lub nasienie» ∆ włók. Okrywa włókienna… …   Słownik języka polskiego

  • ubarwienie — n I 1. rzecz. od ubarwić. 2. «barwa skóry lub sierści zwierząt, upierzenia ptaków, czasem ogólniej: barwa, zabarwienie czegoś; sierść, skóra, upierzenie mające pewną barwę» Ptak o pięknym ubarwieniu. Niestałość ubarwienia kameleona. ∆ Ubarwienie… …   Słownik języka polskiego

  • wełnisty — 1. «porosły wełną; odznaczający się dużą wydajnością wełny, hodowany ze względu na wełnę» Koza, owca, lama wełnista. Rasa wełnista zwierząt. 2. «porosły sierścią, włosami, przypominającymi wełnę; podobny do wełny, kędzierzawy, skręcony, splątany» …   Słownik języka polskiego

  • zgrzebło — n III, Ms. zgrzebłoble; lm D. zgrzebłobeł 1. «przyrząd blaszany z rzędem równoległych, zwykle metalowych ząbkowanych grzebieni, służący do czyszczenia zwierząt gospodarskich (koni, krów) i usuwania brudu ze szczotki, którą czyści się sierść… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»